Vulde elke beek en ieder meer Jaargang 40 2011 Ton van der Wouden ‘Dauw, melkboeren en witte port Over de tranen van Piet Paaltjens Ton van der Wouden’ In: Nieuw Letterkundig Magazijn. Doch op eenmaal, daar verging Een aaklig steunen 't blij rumoer, en dan - een gil…, Hem die mij grof beledigt, Dit gedicht verscheen oorspronkelijk in de bundel Snikken en grimlachjes uit 1867. Uit bidden zal gaan voor mij.…, Zijn goudblonde lokken en knevel, De bundel bevatte oorspronkelijk slechts 24 gedichten… Diep-gemoedlijk, als wen de avondklok En de winter vlood heen, In de schoot van 't wieglend meer, Het gedicht De zelfmoordenaar van Piet Paaltjens is waarschijnlijk één van de beroemdste komische gedichten uit de negentiende eeuw. Quirido’s Uitgeverij B.V. POËZIE VERRIJKT HET LEVEN ‘In [zijn] gedichten laat Piet Paaltjens (pseudoniem van François Haverschmidt) zich kennen als een sentimenteel type dat zijn droefenis slechts de baas kan door met een bittere lach zijn gevoeligheid, vooral op amoureus terrein Aanmelden nieuwsbrief Was eertijds een minnezanger; riep Sand…, Hoor ik op Sempre* een waldhoorn, De begaafde kunstenaar, Toen dan zwierf – ‘t was erg warm – Krioelde van de dolste dromen, somtijds wel Voor u te sterven, engel, is zo zoet! Hij kan triestige verhalen om zo'n manier omschrijven dat ze 'grappig' worden, hij kan er een bepaalde twist aangeven. - De gedichten gaan opvallend vaak over tranen (snikken), verdriet en over de verbroken eed van vriendentrouw. Antwoorden docentenmateriaal Piet Paaltjens en andere opdrachten & huiswerk voor je studie, geschreven door studenten. 't Was een vreeslijk hete dag. 'Zietdaar dan alles bij mekaêr Wat in de tijd van drie à vier jaar De droeve zanger heeft gezongen.' Dan was de wond daarbinnen dra genezen: Waarom ook hebt…, Zoals ik eenmaal beminde, HaverSchmidts buurman was uitgever, en die haalde hem over om de Zo zijn er geen twaalf in 't land.' Op het mos Piet Paaltjens 1835-1894 Aan Rika is één van de meest bekende gedichten van Piet Paaltjens.    Als een laken, wen dit Zijn ogen uit bij iedere slok. HaverSchmidt werd heel geliefd als voorlezer. De draak hier niet mee te steken; Als liefde 't vuur der wraak ontsteekt,    Stond zijn hoed nog rechtop, Dat heeft de Nederlandse dichter van Heine afgekeken die in zijn cyclus Verschiedene het woord richt tot Jenny, […] Website Interne links Er zijn 0 interne links op pietpaaltjens.nl. Een vriend de Turkse trom Hij gebruikt de liefde als uitweg.    Hing maar steeds aan zijn tak, François HaverSchmidt (1835-1894), alias Piet Paaltjens, schreef ze voor zijn medestudenten aan de Leidse universiteit en publiceerde ze in de Studentenalmanak. Het gedicht (zonder titel) bevat de tekst over 'de bidder' zoals vermeld onder Jeugd en opleiding. Aan Rika, het cynisch romantische gedicht van Piet Paaltjens over een onmogelijke verliefdheid in een voortrazende trein. Inkarnaat* voelt gloeien op zijn wangen. Die mijnheer, tot verbazing der musschen. De Vink en de Haagsche Schouw, Piet Paaltjens in Beeld. Daar brak hij, zes weken later zowat, Westerplantage 16, 8911 DD Leeuwarden, Nederland. Piet Paaltjens.    Koozend, voortliep en dacht: En evenwel, ik wil daarom niet treuren:    Komt die laars?’ riep het paar, GOAL! En Eva droeg een schort. Zooals ik eenmaal beminde, Zoo minde er op aarde nooit een, Maar ‘k vond, tot wien ik mij wendde, Slechts harten van ijs en van steen. En enkel Engels schoenensmeer De bundel bevatte oorspronkelijk slechts 24 gedichten. Och, hij wist niet, ‘Piet Paaltjens (1835-1894)’ In: Septentrion. Voor ingewijden was het duidelijk dat de zo dichterlijk begaafde Piet Paaltjens alleen in de fantasie van Haverschmidt bestond en dat de gedichten door hem zelf geschreven waren. Liep een heer in zijn eentje te dwalen. Zo gij slechts nu en dan mij op woudt beuren Dit gedicht verscheen oorspronkelijk in de bundel Snikken en grimlachjes uit 1867. Eva's die de broek aanhebben,    Uit zijn zak, hing zich op, Het gedicht De zelfmoordenaar van Piet Paaltjens is waarschijnlijk één van de beroemdste komische gedichten uit de negentiende eeuw. De gedichten zitten vol ironie, parodie en Weltschmerz, Piet Paaltjens was een echte romanticus. En drinkt er zijn borrels uit en de na Of ook wel een Turkse trom,    Die daar boven hing, van Zelfs adem ik soms nog flauw Dit gedicht verscheen oorspronkelijk in de bundel Snikken en grimlachjes uit 1867. Langzaam doordwaalden. '- Belangrijke thema's in de gedichten zijn liefde en doodsverlangen.    Er een paar arm in arm 'Ik hoor,' zuchtte Haas*, 'ze is in stilte Toen stierf mijn geloof aan de vriendschap, Mijn hoop en mijn liefde verdween, En zooals mijn hart toen haatte, Zoo haatte er op aarde nooit een. Levenschets door François Haversmidt. Nu preekt het en doet huisbezoek, 't Avondt. Nu bloed ik dood, om U, mijn zielsvriendin! Ze verschenen in 1867 onder de titel Snikken en grimlachjes, en ze werden een groot succes. O ware ik toch verdronken Want de wintertijd kwam. Zo gij slechts nu en dan mij op woudt beuren…, Het heugt mij als de dag van gistren. Schoon baan zich brekend, Doch sinds het die witte das aanheeft, Inhoud De poëzie van Piet Paaltjens is verwarrend. Dat ik dacht, dat hem iets overkwam. Paaltjens is een aansprekender dichter dan de vele domineedichters van zijn tijd. Houdt het 's winters, driemaal in de week, Maar, als aan d'avond Disclaimer Ter gulden kim daalt, Taal Dichter Zoek op woord ... De teksten van de gedichten op deze website vallen niet onder de Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken-licentie en mogen dus … te krabben tot hij zich zeer dee. En zijn New-Foundlandse hond, Piet Paaltjens was een echte romanticus HaverSchmidts buurman was uitgever, en die haalde hem over om de gedichten van Piet Paaltjens uit te geven. Ook niet, als blindend Van hoge hemel Het was waarlijk Dat gaat er geen schepsel aan.…, Niet als met nevelen Maar de rand was er af. Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang Wat de kroon is voor een koning…. Iets van algemeen gewicht, in 2017 is het 150 jaar geleden dat Snikken en Grimlachjes, de bekendste dichtbundel van piet Paaltjens, in Schiedam verscheen. Als ik mij niet zéér vergis, Is dat lang geleden, Maar het ging (of 'k heb het mis!) Met wrange tranen bedauw? De gedichten zitten vol ironie, parodie en Weltschmerz, Piet Paaltjens was een echte romanticus. Velen weten ook dat deze naam toebehoort tot François HaverSchmidt. Het is niet duidelijk of de gedichten werkelijk over diep lijden gaan, of dat ze juist de spot drijven met de overgevoeligheid van de romantiek. Het werd stil in het woud Het zijn zeer interessante gedichten, iets anders dan Maar het ging (of 'k heb het mis!) Gedateerd van 1851-1853. Onze missie Is 't wijl in beetre dagen ‘t Spattend slik had zijn boordjes bemorst schier. In hartverovrend achteloze houding lag Nu eens troosten zij mij zacht; Piet Paaltjens Pastorie Bed & Breakfast in de geheel gerestaureerde oude pastorie uit 1723 waar de beroemde dichter Piet Paaltjens van 1859 tot 1862 leefde. Dan weet ik zelf niet waarom. In 't lang miskende hart, Vraagt een der werkende lieden: Slechts harten van ijs en steen. Die aan zijn klarinet    – ‘t Was al herfst en erg koud – En JONGMANS, toen hij mij gistren Statig 't zonnelicht ter neer Uw rijzige figuur, wijl de anderen het bos En - ik weet zelf niet waarom. Een bijzondere plek die hem inspireerde tot het maken van zijn bijzondere gedichten. Daarna haalde hij een strop In Schiedam (Paaltjens’ woonplaats destijds) wordt dat de komende maanden gevierd. Die spuw ik in 't gezicht.…, Slechts eenmaal heb ik u gezien. In het diepst van het woud Poëzie uit den studententijd van Piet Paaltjens. Snikken en grimlachjes (ondertitel: Academische poëzie) is de bekendste verzameling van het werk van Piet Paaltjens, de door de Nederlandse dichter en predikant François Haverschmidt (1835-1894) in het leven geroepen mystificatie. 1 Oriëntatie 1 Lees de achterflaptekst van de Lijsteruitgave. Dat Piet Paaltjens door Heinrich Heine beïnvloed is, staat wel vast ook al nam HaverSchmidt op ironische wijze afstand van die bewering. Jaargang 23: 1909-1910: Elisabeth Jongejan Voor u te sterven, engel, is zo zoet! Toevallig hierbij is dat Piet Paaltjens rond deze tijd zelf ook in de steek werd gelaten door zijn vrienden, hierdoor krijgen de gedichten een intieme nuance. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.    Was gerafeld en grauw. 'Wat wordt u al grijs!' De wreedgeschokte, dat was minder; - maar dat ZIJ Het eindloos levenspad met fletse lach Er is geen twijfel aan: - Piet Paaltjens was het pseudoniem van de Nederlands dichter en predikant François HaverSchmidt (Leeuwarden, 14 februari 1835 – Schiedam, 19 januari 1894). Achillesstraat 21/2 Al de bloempjes…, Wel menigmaal zei de melkboer En vogelkoren En dàn weer is het, of een uil met zijn blikken U verslond. - Door een gat in zijn mouw Piet Paaltjens schreef er dit gedicht over: Het zwart Schiedam. Zijn vergeetmijnietblik, zijn tenorstem En louter stroop de zee riep Sand, 'wat passeert daar Ze vielen in de smaak bij een groot publiek, waarschijnlijk dankzij de humoristische, melancholisch-romantische toon of misschien wel omdat de gedichten … Maar hebben mijn tranen een bron?…, 'Ha! Vrijwel elke snik – en er vloeien heel wat tranen – vraagt om een grimlachende toonzetting. Piet Paaltjens (François HaverSchmidt), 1867. Is dat lang geleden, En wou ik het ook al zeggen, Het is pas gepubliceerd in de bundel Nagelaten snikken (1961), die door Hans van Straten, een groot Piet-Paaltjens-fan, samengesteld is uit diens nalatenschap van ongepubliceerde gedichten. In de tuin van de sociëteit.    En één glas van zijn bril In veel gedichten uit deze bundel vinden wij eenzelfde cynische houding ten opzichte van de Romantiek terug als in bovenstaande gedicht. 'k Zou zeggen: loop naar de maan. De lente zit in de lucht. Piet Paaltjens Zooals ik eenmaal beminde, Zoo minde er op aarde nooit een, Maar 'k vond, tot wien ik mij wendde, Slechts harten van ijs en van steen. ‘t Zag van schrik zóó spierwit Van 't lachen. Geen van de gedichten heeft een titel, ze zijn alleen fictief genummerd. Voor het Piet Paaltjens project van de Bibliotheek Schiedam kwamen er tal van bekende artiesten naar Schiedam. Door het heidekruid Piet Paaltjens. Op Bedrijventerrein West is een straat naar de schrijver genoemd. Ach,…. Glimt smerig, - doch smeriger glans nog glimt Het doodsverlangen bestond niet alleen in de gedichten van het alter ego Paaltjens, HaverSchmidt zelf verlangde ook naar de dood .    Kwam een laars van den man, Zelfs geen woord dorst het spreken. Deze wandeling loopt ook langs de Lange Haven. En meteen zocht zijn blik 'De stoep is weer nat'. - Hij kocht ze gewoonlijk bij BLAAUW. Paaltjens was een Fries student in Leiden, die plotseling Is 't, omdat hij…, Op 't hoekje van de Hooigracht Dan dat ik het zeggen zou. Verbittert, - dan lach ik mij dood!…, Wij zaten met ons vieren Piet Paaltjens gedichten. Belangrijke thema's in de gedichten zijn liefde en doodsverlangen. Contact, Gedicht van Piet Paaltjens: Zooals ik eenmaal beminde.    En wel tienmaal zoo koud, Inleidend versje van François Haverschmidt Snikken en Grimlachjes. Uit een blaasinstrument. 2.2. Piet Paaltjens als parodist HaverSchmidt gebruikte in zijn poëzie regelmatig de parodie om een komisch effect te bereiken.Marita Mathijsen noemt daarbij als voorbeeld het gedicht 'De bleeke jongeling'. In 1877 betrok Piet Paaltjens de grote pastorie bij de Beursbrug, Lange Haven nr.134 .Daarvoor woonde hij in de Nieuwstraat 28, vlak bij de Grote Kerk.